The integration of robotics in the education was one of the aspirations of the K-12 institution in the Philippines. The RoboTeach Extension Project was established to address the challenges associated with the implementation of robotics in K-12 education. This study explores the teachers’ perception of the efficacy in the implementation of the project which focused on training the Department of Education (DepEd) teachers in San Pablo City Laguna, Philippines on the basic concepts and applications of robotics and automation. The topics (...) and learning activities covered during the ten-day training were based on the self-assessment survey results on the level of knowledge of teachers. The study used a descriptive method of research using a quantitative approach and adopted the LSPU Extension Services Evaluation Survey Questionnaire to determine the respondents’ perception of the level of project efficacy. The data were obtained from twenty-five DepEd teachers and analyzed using descriptive statistics such as frequency count, per cent, weighted mean and ANOVA. The respondents were highly satisfied with meeting expectations to attain objectives, training and workshop contents, learning activities, methodologies, instructional materials used, resource person and trainers, training management team, and training management team and training facilities and services. Further, there was no significant difference among their level of satisfaction from day 1 to 5 of the training sessions. Respondents viewed the training as very successful, as evident from the consultation and culminating activity. Thus, the sustainability on the implementation of the project was highly recommended. (shrink)

Michelle’s thesis explores the extent to which a researcher could contribute to change by engaging leaders in conversations that might intensify commitment to or the direction of their actions around socio-environmental decline in Bermuda as a country historically organised in the tradition of an entrepreneurial for-profit enterprise. The framing of a space to reflect on highlighted the significance of time that led to the bricolage design of a heuristic device called a moon gate. Time, the keystone of the moon (...) gate, created a prism lighting up the twists and turns of kaleidoscopic images of the chaos of the markets and the creative diversity of human and nonhuman participants. She undertook a philosophical approach with her study of the contested space of time around sensitivity to maintaining a fulcrum point based on the wellbeing of people and planet. (shrink)

A self-fulfilling prophecy in neuroprognostication occurs when a patient in coma is predicted to have a poor outcome, and life-sustaining treatment is withdrawn on the basis of that prediction, thus directly bringing about a poor outcome for that patient. In contrast to the predominant emphasis in the bioethics literature, we look beyond the moral issues raised by the possibility that an erroneous prediction might lead to the death of a patient who otherwise would have lived. Instead, we focus on the (...) problematic epistemic consequences of neuroprognostic SFPs in settings where research and practice intersect. When this sort of SFP occurs, the problem is that physicians and researchers are never in a position to notice whether their original prognosis was correct or incorrect, since the patient dies anyway. Thus, SFPs keep us from discerning false positives from true positives, inhibiting proper assessment of novel prognostic tests. This epistemic problem of SFPs thus impedes learning, but ethical obligations of patient care make it difficult to avoid SFPs. We then show how the impediment to catching false positive indicators of poor outcome distorts research on novel techniques for neuroprognostication, allowing biases to persist in prognostic tests. We finally highlight a particular risk that a precautionary bias towards early withdrawal of life-sustaining treatment may be amplified. We conclude with guidelines about how researchers can mitigate the epistemic problems of SFPs, to achieve more responsible innovation of neuroprognostication for patients in coma. (shrink)

This study investigates strategies for hotels situated near Taal Volcano to lessen the impact of natural disasters, specifically volcanic eruptions. The hospitality industry in this region faces a unique threat due to the volcano's activity. This research addressed a critical gap by implementing effective preparedness and response plans. A qualitative multiple case study design was employed by the researchers. Seven (7) hotel executives from different hotels situated in Batangas who had directly encountered and navigated the impacts of natural disasters were (...) selected through the purposive sampling technique. The findings revealed several common natural hazards faced by hotels include Taal volcano eruptions, typhoons, earthquakes, ashfall, and sulfur dioxide emissions. Despite of this natural hazards, hotel executives were still capable of safeguarding their guests by implementing strategies including evacuation procedures, staff training, communication and coordination and preventive measures. In conclusion, to overcome the challenges identified in disaster preparedness, hotels in Batangas should consider several strategic actions. Hotels are recommended to take several crucial actions to enhance their preparedness and response capabilities to natural hazards. Adhering to safety regulations will help hotels maintain a high level of preparedness and minimize risks associated with natural hazards, ultimately safeguarding the well-being of guests and staff alike. (shrink)

The Ontology for Biomedical Investigations (OBI) is an ontology that provides terms with precisely defined meanings to describe all aspects of how investigations in the biological and medical domains are conducted. OBI re-uses ontologies that provide a representation of biomedical knowledge from the Open Biological and Biomedical Ontologies (OBO) project and adds the ability to describe how this knowledge was derived. We here describe the state of OBI and several applications that are using it, such as adding semantic expressivity to (...) existing databases, building data entry forms, and enabling interoperability between knowledge resources. OBI covers all phases of the investigation process, such as planning, execution and reporting. It represents information and material entities that participate in these processes, as well as roles and functions. Prior to OBI, it was not possible to use a single internally consistent resource that could be applied to multiple types of experiments for these applications. OBI has made this possible by creating terms for entities involved in biological and medical investigations and by importing parts of other biomedical ontologies such as GO, Chemical Entities of Biological Interest (ChEBI) and Phenotype Attribute and Trait Ontology (PATO) without altering their meaning. OBI is being used in a wide range of projects covering genomics, multi-omics, immunology, and catalogs of services. OBI has also spawned other ontologies (Information Artifact Ontology) and methods for importing parts of ontologies (Minimum information to reference an external ontology term (MIREOT)). The OBI project is an open cross-disciplinary collaborative effort, encompassing multiple research communities from around the globe. To date, OBI has created 2366 classes and 40 relations along with textual and formal definitions. The OBI Consortium maintains a web resource providing details on the people, policies, and issues being addressed in association with OBI. (shrink)

This research explores the crucial role of leadership transitions in educational institutions, particularly at Immaculate Conception College of Balayan, Inc. (ICCBI). Recognizing the profound impact of leadership practices on organizational effectiveness, this study addresses nuanced aspects of employee engagement during transitions. Using a qualitative case study design involving face-to-face interviews, common themes emerge regarding the transition of leadership, such as inclusive decision-making, resistance to new policies, unclear communication, continuity in vision, mission, and commitment, and transparency. The findings underscore the substantial (...) influence of leadership transitions on the institution's dynamics, shaping its mission, vision, and commitment to both students and employees. Proactively addressing challenges is emphasized as crucial for maintaining a positive work environment and enhancing organizational effectiveness. The study further recommends a strategic focus on transforming challenges into -/- opportunities, prioritizing employee engagement, and implementing the outlined strategies to foster a healthy work- life relationship within Immaculate Conception College of Balayan, Inc. (shrink)

Currently, the widely used notion of activity is increasingly present in computer science. However, because this notion is used in specific contexts, it becomes vague. Here, the notion of activity is scrutinized in various contexts and, accordingly, put in perspective. It is discussed through four scientific disciplines: computer science, biology, economics, and epistemology. The definition of activity usually used in simulation is extended to new qualitative and quantitative definitions. In computer science, biology and economics disciplines, the new simulation activity definition (...) is first applied critically. Then, activity is discussed generally. In epistemology, activity is discussed, in a prospective way, as a possible framework in models of human beliefs and knowledge. (shrink)

This paper provides an overview of the history of the notion of essence in 20th century analytic philosophy, focusing on views held by influential analytic philosophers who discussed, or relied on essence or cognate notions in their works. It in particular covers Russell and Moore’s different approaches to essence before and after breaking with British idealism, the (pre- and post-)logical positivists’ critique of metaphysics and rejection of essence (Wittgenstein, Carnap, Schlick, Stebbing), the tendency to loosen the notion of logical necessity (...) to accommodate certain metaphysical truths in Wittgenstein and others, Quine’s logical rehabilitation of metaphysics and criticism of de re modality, the modal view of essence promoted by the development of quantified modal logic (C. I. Lewis, Barcan Marcus, Kripke) and direct reference theory (Barcan Marcus, Kripke, Putnam), and the emergence of the notion of metaphysical necessity (Kneale, Kripke), and finally Fine’s re-establishment of a Neo-Aristotelian, hyperintensional notion of essence in contemporary metaphysics. (shrink)

Review of Felice C. Frankel's "The visual elements—design: a handbook for communicating science and engineering.".

Response to Steven Bland’s ‘Interactionism, Debiasing, and the Division of Epistemic Labour’ (in Social Virtue Epistemology, (eds.) M. Alfano, C. Klein & J. de Ridder). Biased cognition is an obvious source of epistemic vice, but there is some controversy about whether cognitive biases generate reliabilist or responsibilist epistemic vices. Bland’s argument, in a nutshell, is that since the development of cognitive biases is due to the interplay of internal psychological processes and external (i.e., environmental) conditions, it cannot be expected that (...) a solution to the problem tackles only one of these dimensions. We argue that the complex architecture on which Bland’s coordinated approach is grounded appears to lose some stability once we analyze more closely its pillars. We shall concentrate our attention on the notion of reliabilist and responsibilist epistemic virtues that the approach should foster as well as on the educational implications of Bland’s view. (shrink)

The insightful commentaries to our contribution "Education as the Social Cultivation of Intellectual Virtue" (in 'Social Virtue Epistemology', (eds.) M. Alfano, C. Klein & J. de Ridder, Routledge 2022) offered by Alessandra Tanesini and Lani Watson highlight some important aspects of the work that philosophers, education theorists, and educators should carry out to strengthen the theoretical and practical advantages of the educational approach we have proposed. This commentary briefly addresses a few points that could set the grounds for future investigations (...) on intellectual virtue-based approaches to education and their social dimensions. (shrink)

Le respect de la vie privée et de l’intimité est un droit reconnu aux usagers des services de santé et des services sociaux par différents codes d’éthique, par la Charte des droits et libertés de la personne du Québec et par la Loi sur les services de santé et les services sociaux. Pour autant, la signification que prend ce droit demeure incertaine. Il n’y a pas une signification, mais bien des significations. S’appuyant sur un important travail d’observation dans deux comités (...) d’éthique clinique situés dans des établissements de santé et de services sociaux, les auteurs présentent et analysent ici un certain nombre de situations litigieuses dans lesquelles une interprétation du droit à la vie privée et à l’intimité a été faite. Au terme de l’exercice, il ressort entre autres que, selon les situations analysées, les discussions qui se font dans les CÉC conduisent à des modalités différentes (« déplacement et hiérarchisation », « opposition et évitement », « ouverture et compromis », « élargissement et remise en question ») qui ont pour effet de changer le regard porté sur l’usager et plus spécifiquement de faire comprendre son point de vue. En outre, si le droit à la vie privée et à l’intimité contribue à modifier l’interprétation que l’on se fait d’une situation ou des usagers, il est lui-même objet d’interprétation. C’est la diversité de sens qu’il peut prendre qui lui préserve son pouvoir d’interroger. (shrink)

A un certo momento della Storia, l’essere umano ha iniziato a domandarsi perché i fenomeni esistevano e come funzionavano senza ricorrere a spiegazioni mitico-religiose, ma osservandoli e descrivendoli. Per molti storici questo metodo è divenuto sistematico nelle colonie greche del VI sec. A. C. e così sarebbe nata la filosofia. L’articolo indaga lo sviluppo storico di questo metodo razionale e sistematico in Africa e tra gli intellettuali africani, cercando di testimoniare la millenaria storia della filosofia africana. Nel ‘900 il dibattito (...) sorto tra filosofi intorno alla natura e allo statuto di una filosofia nel continente risulta, in effetti, un nuovo fondamentale capitolo della disciplina africana contemporanea. (shrink)

La conception de la promotion de la santé consacrée dans la Charte d'Ottawa accorde à l'autonomie une place centrale. Or, il n'est pas clair que la santé définie au sens large et l'autonomie soient liées au sens où semblent l'entendre les auteurs de la Charte. De plus, la promotion de l'autonomie auprès de groupes qui ne la considèrent pas comme une valeur centrale reste à justifier. Le présent texte présente une conception de l'autonomie et de sa promotion qui permet (...) de répondre à ce dernier problème. Des exemples de politiques publiques en contexte pluriethnique sont donnés afin d'illustrer comment la conception de la promotion de l'autonomie proposée se démarque de politiques plus coercitives. (shrink)

This thesis contends that the possession of a sense of humour would contribute considerably to the quality of human life. It is an exploration and discussion of some of the difficulties involved in justifying the development of humour in terms of a philosophy of education. In light of developments in the digital age with consequent changes in science, technology and society, the educated person of the future will have to be less concerned with the accumulated knowledge of the past than (...) with the development and interplay of social and natural environments. Such a person will need to have, more than ever, a sense of what is truly real and what is truly valuable in human life. If the primary purpose of education is the preparation of students for their future lives, educators are now faced with some challenging problems. Apart from the high social value of laughter, there is a recognized relationship between humour and intelligence. Knowing that the two are related proves to be a key factor in understanding the learning process and assuring that the development of a sense of humour in education is worthy of consideration. (shrink)

In 2006, David Carrier (Carrier, 2006, Museum Skepticism: A History of the Display of Art in Public Galleries. Durham: Duke University Press.) coined the term ‘museum skepticism’ to describe the idea that moving artworks into museum settings strips them of essential facets of their meaning; among art historians, this is better known as ‘decontextualization’, ‘denaturing’, or ‘museumization’. Although they do not usually name it directly, many contemporary debates in the philosophy of art are informed by an inclination towards museum skepticism, (...) from work on aesthetic cognitivism (Feagin, Susan, 1995, “Paintings and their places” Australasian Journal of Philosophy 73.2: 260-8.) and contextualism (Danto, Arthur C., 1988, “Artifact and Art”, in ART/ARTIFACT: African Art in Anthropological Collections. Exhibition Catalogue. New York: Center for African Art and Prestel Verlag, 18-32.) to cultural appropriation (Eaton, A. W. and Gaskell, Ivan, 2009, “Do subaltern artifacts belong in art museums?,” The Ethics of Cultural Appropriation, ed. James O. Young and Conrad Brunk, Oxford and Malden, Mass.: Wiley-Blackwell, 235-67), street art (Baldini, Andrea, 2016, “Street Art: A Reply to Riggle” Journal of Aesthetics and Art Criticism 74.2: 187-91), and the value of authenticity (Korsmeyer, Carolyn, 2016, “Real Old Things” British Journal of Aesthetics, 56.3: 219-31). The very first museum skeptic, however, was Antoine Chrysostôme Quatremère de Quincy (1755-1849). (shrink)

Le pari de cet ouvrage est d'explorer les facettes multiples à travers lesquelles se donne le soi. Parler de soi plutôt que de moi implique une rupture franche avec les philosophies qui placent le sujet humain en position fondatrice. Le soi est encore moins une « chose » mais un mode d'être ; le soi n'est pas une donnée mais une conquête dont le devenir est en partie indéterminé. C'est donc sous le signe des épreuves qu'il faut penser les variations (...) phénoménologiques et herméneutiques sur le soi. Si la philosophie reste la discipline dominante des réflexions qui parcourent les contributions du volume, l'originalité de cet ouvrage est d'offrir en même temps au lecteur d'autres variations par lesquelles se décline le soi. (shrink)

This article considers the theme of discernment in the tradition of Ignatian spirituality emanating from the Spiritual Exercises of St Ignatius of Loyola, the founder of the Society of Jesus. After a brief introduction which addresses the central problematic of bad influences that manifest themselves as good, the article turns to the life and work of two Jesuits, the 16th C English missionary to India, Thomas Stephens and the 20th C French historian and cultural critic, Michel de Certeau. Both kept (...) up a constant dialogue with local culture in which they sought authenticity in their response to ‘events’, whether a hideous massacre which shaped the pastoral commitment and writing of Stephens in the south of the Portuguese enclave of Goa or the 1968 student-led protests in Paris that so much affected the thinking of de Certeau. Very different in terms of personal background and contemporary experience, they both share in a tradition of discernment as a virtuous response to what both would understand as the ‘wisdom of the Spirit’ revealed in their personal interactions with ‘the other’. (shrink)

Many theories in philosophy, law, and psychology, make no distinction in meaning between causing and enabling conditions. Yet, psychologically people readily make such distinctions each day. In this paper we report three experiments, showing that individuals distinguish between causes and enabling conditions in brief descriptions of wrongful outcomes. Respondents rate actions that bring about outcomes as causes, and actions that make possible the causal relation as enablers. Likewise, causers (as opposed to enablers) are rated as more responsible for the outcome, (...) as liable to longer prison sentences, and as liable to pay higher fines. Moreover, the more actors involved, the more blame volume there is psychologically to be apportioned between them. The implication is that theories and the law in practice, both criminal and civil, may dangerously mismatch the intuitions of those to whom they are supposed to apply. The findings are discussed in light of contemporary psychological theories of how people reason about cause. -/- The paper presents the extended findings supplementary to the conference paper: Frosch, C. A., Johnson-Laird, P. N., Cowley, M. (2007). Don’t blame me your Honor, I’m only the enabler. Proceedings of the Twenty–Ninth Annual Conference of the Cognitive Science Society, p. 1755, Mahweh, N. J: Erlbaum. Nashville, USA. *Main findings now cited in the Oxford Handbook of Causal Reasoning. (shrink)

Brian C. Ribeiro’s _Sextus, Montaigne, Hume: Pyrrhonizers_ invites us to view the Pyrrhonist tradition as involving all those who share a commitment to the activity of Pyrrhonizing and develops fresh, provocative readings of Sextus, Montaigne, and Hume as radical Pyrrhonizing skeptics.

Collaborative learning emphasizes student-to-student interaction and the instructor’s role as a facilitator. Collaborative Online International Learning (COIL) was founded in 2005 by the State University of New York (SUNY) to help schools adapt their single classroom courses to an online, collaborative format and establish strong collaborations with professors with whom they would join classes and co-teach using SUNY COIL conferences and website, as well as pre-established partnerships between the institutions. However, as the globe becomes increasingly interconnected, educational challenges aimed at (...) cultivating intercultural competency become more important (Ceo-DiFrancesco & Bender-Slack, 2016). That is why this study aimed to (1) understand the lived experience of students who went under the COIL program in relation to SDG 12, (2) review the new knowledge students obtained when they took part in the COIL program in relation to SDG 12, and (3) discover the challenges students encountered while participating in the COIL program in relation to SDG 12. The researcher surveyed Filipino and Japanese students who participated in the COIL program concerning SDG12 from St. Patrick School of Quezon City, Kwansei Gakuin University, and Meiwa Senior High School. The study employed qualitative phenomenological research, and pertinent data were obtained through an open-ended survey questionnaire. The study was analyzed using Colaizzi’s descriptive phenomenological method. The results showed that the lived experiences of students who went under the COIL program in relation to SD12 have something to do with all their learnings and enjoyable experiences, intercultural and global interactions, and environmental discussions and action plans related to SDG 12. Moreover, students learned and understood better the negative impact of waste on the environment, environmental awareness and practices, the culture and norms in the Philippines and Japan, and the importance and benefits of collaboration. Lastly, the study also revealed the different challenges students encounter while participating in the COIL program in relation to SDG 12, such as cultural differences, language barriers, technical difficulties, and difficulties in experimentation. Thus, it was recommended to learn to adapt to everyone and adjust according to countries’ different cultures, practice and be proficient with the English language, have backup devices and platforms to use to ease technological problems, and improve implementations of experiments. (shrink)

This article explores the concept of subjectivity as developed in the work of French thinker Michel Foucault. It connects this concept to discussions about the governance of people living with HIV and the processes of subjectivation. The article highlights the analytical potential of Foucault's framework for studying human conduct in post-disciplinary societies. We use Foucault's late thoughts as a theoretical framework to examine HIV from a biopolitical perspective that considers the processes of subjectivation experienced by HIV-positive individuals. First, we introduce (...) the concept of subjectification from Michel Foucault's perspective. Secondly, we illustrate how these processes are relevant to HIV-positive individuals. (shrink)

Reflections on free choice and determinism constitute a recurring, if rarified, sphere of legal reasoning. Controversy, of course, swirls around the perennially vexing question of the propriety of punishing human persons for conduct that they are unable to avoid. Drawing upon conditions similar, if not identical, to those traditionally associated with attribution of moral fault, persons subject to such necessitating causal constraints generally are not considered responsible in the requisite sense for their conduct; and, thus, they are not held culpable (...) for its consequences. The standard argument against free choice asserts that free choice cannot exist because determinism, as a property of laws governing the cosmos, excludes such a possibility. This contingent factual claim, however, has always proven problematic. Contemporary discussions - no doubt aware of this disputed factual premise - draw upon a more novel, and arguably more devastating critique: free will must be rejected because its very conception is incoherent. Rather than assuming the existence of determinism and attempting to show its incompatibility with free will, this argument begins with consideration of the idea of free choice and concludes that, if it is to have any sense at all, it must be compatible with determinism. Obviously, no single treatment of the free will problem could address all its nuances. This Article more modestly offers one possible approach to the question. Part I elaborates in more detail the view that the traditional conception of free choice is incoherent and, thus, inevitably undermines the very responsibility it is asserted to constitute; Part II considers the resulting effort to develop a model of human freedom compatible with determinism; and Part III, drawing upon the prior discussions, describes - in terms of classical action theory - a conception of free choice justifying personal moral and legal responsibility that avoids both the incoherence of "uncaused freedom" as well as the shortcomings of determinism. (shrink)

Aslına bakılırsa gündelik yaşam mücadelesi içinde hemen herkes anbean gündelik dilin mantıksızlığıyla da mücadele halindedir. Bu halin göstergesi olan tavır ve tutumlara odaklandığımızda ortak değerler üzerinden bir mücadele için, kendimize ve başkalarına yapabilirlikler yaratan alıştırmalar önerebiliyor muyuz? Başkalarının önerdiği yaratıcı ve yapabilirlikler belirleyen alıştırmaların farkına varabiliyor muyuz?

Que se passe-t-il si l'on traite Foucault en philosophe? Si, plutôt que de reprendre la perspective des sciences sociales, l'on soumet son oeuvre à une lecture purement philosophique? Peut-on découvrir, sous les prises de position contrastées et parfois provocantes de l'auteur, la continuité - si protéiforme soit-elle - d'un même projet philosophique? Ce projet, il existe. C'est celui d'une histoire duelle que l'articulation de l'archéologie à la généalogie permet de retracer: l'histoire transcendantale des conditions de possibilité du vrai et de (...) ses effets subjectivants sur les individus. Mais si Foucault entend effectivement nouer un dialogue avec la tradition philosophique occidentale, en quoi consiste son apport personnel, et quelle est sa fécondité philosophique? (shrink)

Glоbalizatiоn is an inеvitablе and оbjеctivе trеnd; it has bоth pоsitivе and nеgativе sidеs and pоsеs fоr all cоuntriеs and pеоplеs bоth оppоrtunitiеs and challеngеs. Rеcоgnizing glоbal issuеs rеquirеs glоbal cоnsciоusnеss. Glоbal cоnsciоusnеss, accоrding tо thе authоr, has thе fоllоwing charactеristics: (i) Rеflеcting thе suprеmacy оf univеrsal valuеs; (ii) It must bе fundamеntally adjustеd in thе sеlf-cоnsciоusnеss оf еach natiоn as wеll as оf еach individual; (iii) Highly sciеntific. Tо build glоbal cоnsciоusnеss, philоsоphy plays a particularly impоrtant rоlе. This rоlе (...) manifеsts itsеlf in its twо basic functiоns: thе wоrldviеw functiоn and thе mеthоdоlоgical functiоn. (shrink)

Dans 'Godel’s Way', trois éminents scientifiques discutent de questions telles que l’indécidabilité, l’incomplétude, le hasard, la calculabilité et la paraconsistence. J’aborde ces questions du point de vue de Wittgensteinian selon lesquelles il y a deux questions fondamentales qui ont des solutions complètement différentes. Il y a les questions scientifiques ou empiriques, qui sont des faits sur le monde qui doivent être étudiés de manière observationnelle et philosophique quant à la façon dont le langage peut être utilisé intelligiblement (qui incluent certaines (...) questions en mathématiques et en logique), qui doivent être décidés en regardant un comment nous utilisons réellement des mots dans des contextes particuliers. Lorsque nous obtenons clair sur le jeu de langue que nous jouons, ces sujets sont considérés comme des questions scientifiques et mathématiques ordinaires comme les autres. Les idées de Wittgenstein ont rarement été égalées et jamais dépassées et sont aussi pertinentes aujourd’hui qu’elles l’étaient il y a 80 ans lorsqu’il a dicté les Livres Bleus et Brown. Malgré ses défauts, vraiment une série de notes plutôt qu’un livre fini, c’est une source unique du travail de ces trois savants célèbres qui travaillent aux confins de la physique, des mathématiques et de la philosophie depuis plus d’un demi-siècle. Da Costa et Doria sont cités par Wolpert (voir ci-dessous ou mes articles sur Wolpert et mon examen de Yanofsky 'The Outer Limits of Reason') depuis qu’ils ont écrit sur le calcul universel, et parmi ses nombreuses réalisations, Da Costa est un pionnier dans la paraconsistence. -/- Ceux qui souhaitent un cadre complet à jour pour le comportement humain de la vue moderne de deux système peuvent consulter mon livre 'The Logical Structure of Philosophy, Psychology, Mind and Language in Ludwig Wittgenstein and John Searle' 2nd ed (2019). Ceux qui s’intéressent à plus de mes écrits peuvent voir «Talking Monkeys --Philosophie, Psychologie, Science, Religion et Politique sur une planète condamnée --Articles et revues 2006-2019 » 3e ed (2019) et Suicidal Utopian Delusions in the 21st Century 4th ed (2019) et autres. (shrink)

В «Godel's Way» три видных ученых обсуждают такие вопросы, как неплатежеспособность, неполнота, случайность, вычислительность и последовательность. Я подхожу к этим вопросам с точки зрения Витгенштейна, что есть две основные проблемы, которые имеют совершенно разные решения. Есть научные или эмпирические вопросы, которые являются факты о мире, которые должны быть исследованы наблюдений и философские вопросы о том, как язык может быть использован внятно (которые включают в себя определенные вопросы в математике и логике), которые должны быть решены, глядят, как мы на самом деле (...) использовать слова в конкретных контекстах. Когда мы получаем ясно о том, какой языковой игре мы играем, эти темы рассматриваются как обычные научные и математические вопросы, как и любые другие. Идеи Витгенштейна редко были равны и никогда не превосходили и столь же уместно сегодня, как они были 80 лет назад, когда он диктовал Blue и Браун Книги. Несмотря на свои недостатки, на самом деле серия заметок, а не готовой книги, это уникальный источник работы этих трех известных ученых, которые работают на кровотечения края физики, математики и философии на протяжении более полувека. Da Costa и Doria процитированы Wolpert (см. ниже или мои статьи на Wolpert и моем просмотрении Yanofsky 'Внешние пределы разума') в виду того что они написали на всеобщихвычислениях,, и среди его много выполнений, Da Costa пионер в paraconsistency. Те, кто желает всеобъемлющего до современных рамок для человеческого поведения из современных двух systEms зрения могут проконсультироваться с моей книгой"Логическая структура философии, психологии, Минd иязык в Людвиг Витгенштейн и Джон Сирл" второй ред (2019). Те, кто заинтересован в более моих сочинений могут увидеть "Говоря обезьян - Философия, психология, наука, религия и политика на обреченной планете - Статьи и обзоры 2006-2019 3-й ed (2019) и suicidal утопических заблуждений в 21-мst веке 4-й ed (2019) th и другие. (shrink)

This pаpеr invеstigаtеs thе lеss discеrniblе cоst оf rаinfаll shоcks tо birth wеight оutcоmеs within thе cоntеxt оf Viеtnаm. Еxplоiting thе vаriаtiоn аcrоss districts аnd cоncеptiоn mоnths-yеаrs, wе shоw thаt in-utеrо еxpоsurе tо еxcеssivе аnd dеficiеnt rаinfаll shоcks in thе sеcоnd trimеstеr оf prеgnаncy rеducеs child’s wеight аt birth by 3.5 аnd 3.1%, rеspеctivеly. Bеsidеs, infаnts bоrn tо pооr, rurаl, аnd lоw еducаtеd mоthеrs аrе еspеciаlly vulnеrаblе tо thе аdvеrsе rеpеrcussiоns оf rаinfаll shоcks. Sincе pооr infаnt hеаlth cаn lеаvе pеrsistеnt (...) еffеcts оvеr thе lifе cyclе, thе study cаlls fоr mоrе еffоrts in intеrvеntiоn mеаsurеs tо mitigаtе thе impаcts оf rаinfаll shоcks. Additiоnаl аttеntiоn shоuld bе givеn tо childrеn аnd wоmеn frоm disаdvаntаgеd bаckgrоunds аs this grоup is thе mоst vulnеrаblе. (shrink)

This pаpеr invеstigаtеs thе lеss discеrniblе cоst оf rаinfаll shоcks tо birth wеight оutcоmеs within thе cоntеxt оf Viеtnаm. Еxplоiting thе vаriаtiоn аcrоss districts аnd cоncеptiоn mоnths-yеаrs, wе shоw thаt in-utеrо еxpоsurе tо еxcеssivе аnd dеficiеnt rаinfаll shоcks in thе sеcоnd trimеstеr оf prеgnаncy rеducеs child’s wеight аt birth by 3.5 аnd 3.1%, rеspеctivеly. Bеsidеs, infаnts bоrn tо pооr, rurаl, аnd lоw еducаtеd mоthеrs аrе еspеciаlly vulnеrаblе tо thе аdvеrsе rеpеrcussiоns оf rаinfаll shоcks. Sincе pооr infаnt hеаlth cаn lеаvе pеrsistеnt (...) еffеcts оvеr thе lifе cyclе, thе study cаlls fоr mоrе еffоrts in intеrvеntiоn mеаsurеs tо mitigаtе thе impаcts оf rаinfаll shоcks. Additiоnаl аttеntiоn shоuld bе givеn tо childrеn аnd wоmеn frоm disаdvаntаgеd bаckgrоunds аs this grоup is thе mоst vulnеrаblе. (shrink)

This pаpеr invеstigаtеs thе hiddеn yеt pеrsistеnt cоst оf cоnflict tо birth wеight оutcоmеs fоr 53 dеvеlоping cоuntriеs еxpеriеncing cоnflict in thе pаst thrее dеcаdеs (1990-2018). Explоiting thе vаriаtiоn аcrоss districts аnd cоncеptiоn mоnths-yеаrs, wе find thаt intrаutеrinе еxpоsurе tо аrmеd cоnflict in thе first trimеstеr оf prеgnаncy rеducеs child’s wеight аt birth by 2.8% аnd rаisеs thе incidеncе оf lоw birth wеight by 3.2 pеrcеntаgе pоints. Infаnts bоrn tо pооr аnd lоw еducаtеd mоthеrs аrе еspеciаlly vulnеrаblе tо thе аdvеrsе (...) rеpеrcussiоns оf аrmеd cоnflict. Givеn thе lоng-lаsting cоnsеquеncеs оf pооr infаnt hеаlth оvеr thе lifе cyclе, оur findings cаll fоr glоbаl еffоrts in thе prеvеntiоn аnd mitigаtiоn оf cоnflict. Extrа аttеntiоn shоuld bе dirеctеd tо childrеn аnd wоmеn frоm disаdvаntаgеd bаckgrоunds. (shrink)

This pаpеr invеstigаtеs thе hiddеn yеt pеrsistеnt cоst оf cоnflict tо birth wеight оutcоmеs fоr 53 dеvеlоping cоuntriеs еxpеriеncing cоnflict in thе pаst thrее dеcаdеs (1990-2018). Explоiting thе vаriаtiоn аcrоss districts аnd cоncеptiоn mоnths-yеаrs, wе find thаt intrаutеrinе еxpоsurе tо аrmеd cоnflict in thе first trimеstеr оf prеgnаncy rеducеs child’s wеight аt birth by 2.8% аnd rаisеs thе incidеncе оf lоw birth wеight by 3.2 pеrcеntаgе pоints. Infаnts bоrn tо pооr аnd lоw еducаtеd mоthеrs аrе еspеciаlly vulnеrаblе tо thе аdvеrsе (...) rеpеrcussiоns оf аrmеd cоnflict. Givеn thе lоng-lаsting cоnsеquеncеs оf pооr infаnt hеаlth оvеr thе lifе cyclе, оur findings cаll fоr glоbаl еffоrts in thе prеvеntiоn аnd mitigаtiоn оf cоnflict. Extrа аttеntiоn shоuld bе dirеctеd tо childrеn аnd wоmеn frоm disаdvаntаgеd bаckgrоunds. (shrink)

Michel Foucault’nun çalışmalarının merkezi noktalarından birisini, Batı kültüründe insanların, özneye dönüştürülmesinin tarihini ortaya çıkarmak oluşturmaktadır. Diğerini ise, özneye dönüştürme tekniklerine karşı verilen mücadeleler, çeşitli iktidar tekniklerinin dayattığı bireysellik ve kimlikten kurtulmanın, özgürleşmenin imkânı oluşturmaktadır. İnsanları, öznelere dönüştüren süreçleri bir bütün olarak ele almak yerine, çeşitli nesneleştirme kipleri üzerinden incelemenin daha akıllıca bir yol olduğunu düşünen Foucault, çalışmalarında insanı özneye dönüştüren üç ayrı nesneleştirme kipine yoğunlaşır. Bunlar; kendilerine bilim statüsü kazandırmaya çalışan filoloji gibi araştırma kipleri, deli ile akıllı, hasta ile sağlıklı, (...) suçlular ile “iyi çocuklar” gibi “bölücü pratikler” olarak adlandırılan pratiklerde ortaya çıkan nesneleştirilme kipleri ve son olarak cinsellik gibi alanlarda bir insanın kendini özneye dönüştürme biçimindeki nesneleştirme kipleridir. İnsan, özneye dönüştürme süreçlerine girerken, iktidar ilişkilerine de dâhil olur. Çünkü bireyleri özne yapan iktidar teknikleridir. Özne sözcüğünün taşıdığı bütün anlamlar, boyun eğdiren ve tabi kılan bir iktidar biçimi telkin etmektedir. Bundan dolayı, özneye dönüşme süreçlerine karşı mücadeleler söz konusudur. Özne, iktidar ve şiddet arasındaki ilişkinin nasıl kurulduğuna dair düşünen Foucault, öznesi olarak tanıtıldığımız deneyimlerin kurulmasını gerçekleştiren bir iktidar alanı olduğunu, şiddetin de modern iktidarın kurumsal ağı içerisinde gelişen öznellik deneyimleri çerçevesinde her yere sirayet ettiğini belirtmektedir. İktidarın kurumsal düzeyde, düzenleyici ve denetleyici mekanizmalar sayesinde toplumsal ağın en uç yerlerine kadar sirayet etmesiyle birlikte şiddet, normlar, tüzükler ve prosedürler aracılığıyla belirli bir kapatma içinde gelişmektedir. Ancak, Foucault, şiddetin, iktidarın etkili bir aracı olduğunu kabul etse de, iktidarın esasını oluşturmadığını belirtmektedir. Bu çalışmada, Foucault’nun kuramsal çözümlemelerinden hareketle, özne, iktidar ve şiddet arasındaki ilişkiyi nasıl ele aldığı tartışılacak, onun düşünsel serüveni açısından önemli olan bu kavramların kendi tarih anlayışı bağlamında bir çözümlemesi yapılacaktır. Ayrıca, modern iktidar ilişkilerinin dayatmış olduğu öznellik deneyimlerine ve inceltilmiş şiddet araçlarına karşı verilecek direnişin imkânları sorgulanacaktır. -/- . (shrink)

Various strands of religious thought distinguish veneration from worship. According to these traditions, believers ought to worship God alone. To worship anything else, they say, is idolatry. And yet many of these same believers also claim to venerate—but not worship—saints, angels, images, relics, tombs, and even each other. But what's the difference? Tim Bayne and Yujin Nagasawa (2006: 302) are correct that “it seems to be extremely difficult to distinguish veneration from worship.” Many have argued throughout history that veneration collapses (...) into worship and that those who venerate saints or icons are guilty of idolatry. In this essay, we distinguish worship from veneration in two stages. First, we give a formal account of their difference. Drawing from St. John of Damascus (c. 675-749 AD), we argue that worship is a determinate of the determinable veneration. Second, we give more substantive accounts of both that explain their differences and similarities. Drawing again from St John, we argue that acts of veneration and worship signify subordination. Their difference, however, lies in the fact that worship alone requires absolute subordination. (shrink)

In this paper the author considers, by a careful reading of the Regula Benedicti (RB) and its sources, the claim by Michel de Certeau that some of Lacan’s ideas are based on Benedictine monasticism. As well as the four concepts that de Certeau identifies (analyst as monk; master; school; and work-as-speech) the author also considers whether four additional notions (desire; the uniqueness of the subject; nothingness; and empty speech)—the latter two of which may have been mediated to Lacan by Heidegger—which (...) come from the Regula Benedicti. (shrink)

This paper argues against the realization principle, which reifies the realization relation between lower-level and higher-level properties. It begins with a review of some principles of naturalistic metaphysics. Then it criticizes some likely reasons for embracing the realization principle, and finally it argues against the principle directly. The most likely reasons for embracing the principle depend on the dubious assumption that special science theories cannot be true unless special science predicates designate properties. The principle itself turns out to be false (...) because the realization relation fails the naturalistic test for reality: it makes no causal difference to the world.Footnote11This paper resulted from work done at John Heil's 2006 Mind and Metaphysics NEH Summer Seminar at Washington University in St. Louis. An early version of it was presented in a special symposium on realization at the 2007 meeting of the Southern Society for Philosophy and Psychology. I owe thanks to all the participants in both events for helpful discussions, and I owe particular thanks to Ken Aizawa, Torin Alter, Jason Ford, Carl Gillett, John Heil, Nicholas Helms, Pete Mandik, John Post, Gene Witmer, Michelle Wrenn, Tad Zawidzki, and two anonymous referees for the AJP. (shrink)

Bilimin ne olduğunun tespit edilmesi ve bilimi sözde bilimlerden ya da bilimsel olmayan alanlardan ayırt edecek ölçütün ne olması gerektiğine yönelik tartışma, bilim felsefesinde sınır çizme sorunu olarak ele alınmaktadır. Bu makalede, öncelikle söz konusu soruna yönelik geleneksel yaklaşımlar incelenmiş ve ardından bu yaklaşımların bilimsel toplulukların doğasına ilişkin özellikleri göz ardı ettiği ortaya konmuştur. Daha önce yapılan çalışmalar bilimi daha çok önermeler, ifadeler ya da salt epistemik bir sistem olarak ele almakta ve bilimsel akıl yürütmenin biçimi ile bilimsel kuramların özelliklerine (...) odaklanmaktadır. Bu tespit çerçevesinde, sunulan çalışmada, bilimsel bir disiplinin asgari olarak iki özellik (yapısal ve kanıta dayalı olması) üzerine kurulması gerektiği vurgulanarak, sınır çizme sorununun çözümüne yönelik önerilen alternatif ölçüt bilimin sosyal yönüne dikkat çekmektedir. Bu bakımdan, makalenin asıl ilgisi, sınır çizme sorununu alternatif bir yolla ele alabilmek amacıyla bilimin ve onun uygulayıcılarının sosyal özelliklerine yönelik tespitleri, sözde bilimin uygulayıcıları ile kıyaslayarak aktarmaktır. Makale, bir disiplinin sözde bilim olarak nitelendirilebilmesi için öncelikle o disiplinin bilimsellik iddiasında bulunması, daha sonra bilimsel topluluk tarafından sürdürülen bir araştırma geleneğine kabul edilmemiş ya da bu araştırma geleneği tarafından terk edilmiş olması gerektiği düşüncesi ile sonuçlandırılmıştır. (shrink)

İnsanın dış dünyadan bilgiyi elde etme şekli tarih boyunca tüm çağlarda ve toplumlarda insanların üzerinde düşündükleri bir olgu olmuştur. Düşünürler bunun için çeşitli iddialar ileri sürmüşlerdir. Bu iddialardan biri, bilginin kaynağının kalp olduğudur. Kalp ise duygu kavramıyla ilişkilendirilmiş ve bilginin kaynağı bu şekilde duygu temelli açıklanmaya çalışılmıştır. Duygu ise ‘sezgisel bir yetenek’ olarak tanımlanmış ve duygunun sezgiyle ilişkisine vurgu yapılmıştır. Antik Yunan’da Homeros ve Sokrat öncesi düşünürler ve Aristoteles düşünmenin ve bilincin merkezi olarak kalbi kabul etmiştir. Eski Mısır medeniyetinde de (...) kalp ön plandadır ve ölen firavunların kalbi çıkarılarak özel bir kâsede muhafaza edilmiştir. Kutsal kitaplarda bilgi verici bir organ olarak kalbe vurgu yapılmıştır. İbn Sina ve Farabi, Aristoteles’ten etkilendikleri için kalbe ağırlık veren açıklamalar yapmıştır. İbn Sina, kalbin beyne önceliği olduğunu söyler: “Kalbin duyusu, özellikle de dokunmanın duyusu, bizatihi beynin duyusundan daha büyüktür. Bu yüzden de kalbin ağrılarına tahammül edilemez.. Sonuç olarak kalp kendisinden güçlerin beyne feyezan ettiği ilk ilkedir. Bu güçlerin bazılarının fiilleri de beyinde ve beynin parçalarında tamam olur.” . (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

Amaç: Kanserle yaşayan bireylerin (KYB) bakımında, resmiyette görünür olmayan ve çoğunlukla herhangi bir profesyonel donanıma sahip olmayan, ama sürecin başından sonuna, hasta bireye eşlik eden bakım verenler kritik öneme sahiptir. Baş etmesi zor bir hastalık olan kanserle mücadele eden bireylerin bakımında, bakım verenler fiziksel, zihinsel ve sosyal birtakım zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu araştırma, KYB’lere bakım veren, yakınlarının karşılaştıkları zorlukları gündeme getirmeyi ve ihtimam etiği perspektifinden, bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel olup araştırmanın (...) evreni Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (MÜPEAH) Onkoloji kliniğinde takip edilen, 15 Mart-5 Nisan tarihleri arasında kemoterapi ünitesine ve servis hizmetlerine başvuran KYB’lerin bakım veren yakınlarıdır. KYB’lere bakım verenlerin umutsuzluk derecelerini tespit etmek ve bunu etkileyen faktörleri ölçmek için, veri toplama aracı olarak; sosyodemografik sorular, bakım alan bireyin hastalık derecesine yönelik sorular ve Beck Umutsuzluk Ölçeği sorularından oluşan bir anket elden dağıtılmıştır. Anket bakım verene yönelik sosyodemografik sorular 8, KYB’nin hastalığının durumu ile ilgili sorular 7, Beck Umutsuzluk Ölçeği 20 olmak üzere 35 sorudan oluşmaktadır ve yaklaşık 10 dakikada tamamlanmaktadır. Elde edilen veriler önce Microsoft Excel aracılığıyla dijitalleştirilmiş, ardından IBM SPSS 27.0.1 sürümüyle analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, Fisher’s Exact testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmış, istatistiksel anlamlılık değeri için p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Ankete katılan 151 bakım verenin 83’ü (%55,3) kadın, 67’si (%44,7) erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 40,09’dur. Bakım verenlerin %41,1’i umutsuzluk düzeyi ölçeğinde “minimal ya da yok”, %39,7'si "hafif düzeyde", %13.2'si orta düzeyde ve %6’sı “aşırı düzeyde” skorunu almıştır. KYB’lere bakım verenlerin demografik özellikleri ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, gelir durumu ve bakım verme süresi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, eğitim seviyesi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. (p=0,019). Sonuç: Bakım verenlerin, umutsuzluk düzeyleri göz önüne alındığında, önemli psikolojik yükler taşıdığına ve bu yükün, özellikle bakım verenin eğitim seviyesi ile hastanın sağlık durumu arasında belirgin ilişkiler gösterdiğine ulaşılmıştır. Bu bilgiler ışığında, sosyodemografik özelliklerin bakım verenleri önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Bakım verenlerin duygusal yükleri, bakım alıcılarla olan ilişkileri ve bu sürecin hem bireysel hem toplumsal düzeyde getirdiği zorluklar ve sorumluluklar, ihtimam etiği kapsamında ele alınmıştır. Araştırma neticesinde bakım verenlerin karşılaştığı zorluklar ve ihtiyaçlarının daha geniş bir toplumsal ve etik perspektiften ele alınmasının gerekliliği ortaya konmuştur. Bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler, duygusal destek; teorik eğitim ve bilgilendirme desteği; pratik ve uygulamalı destek; kaynak erişimi ve tahsisi; tanıma ve doğrulama başlıkları altında sunulmuştur. (shrink)

Turkish Epistemoloji rasyonel inançların felsefi analizini konu edinmesi nedeniyle gerekçelendirme edimine merkezi bir önem atfeder. Gerekçelendirme kişinin bir önermeye inanmak için gerekçeye sahip olunmasını sağlayan koşul veya koşullar dizisinin tespit edilmesini içerir. İnançlarımızın birçoğunun çıkarımsal olmayan gerekçelerinin bulunduğu şeklindeki ılımlı/yanılırcı temelci perspektifle uyum sağlayan bir gerekçelendirme teorisi olarak Michael Huemer tarafından ortaya konan görüngüsel muhafazakarlık ilkesi, bu türden bir koşulu tanımlar. GM formülasyonuna göre eğer S’ye p olarak görünüyorsa, çürütücü etmenlerin yokluğunda S’nin p’ye inanmak için en azından bir dereceye kadar (...) gerekçesi vardır. Görüngüler ise rasyonel inanç oluşturmanın olanağına referans veren, inanç ve inanma eğilimlerinden farklı, sui generis deneyimlerdir. Bu makalede görüngülerin doğasından hareketle GM’yi tanıttım ve GM’ye yöneltilen eleştirilerin bir bölümünü tartıştım. Yer verdiğim eleştiriler, GM’nin irrasyonel/tehlikeli görüngüler ve bilişsel nüfuzdan kaynaklanan inançları dahi gerekçelendirilmiş kabul ettiği, GM teorisyenlerinin görüngülere gerekçelendirme edimi özelinde biçtiği başat rolün ve inanç ve görüngüler arasında öngörülen farklılıkların abartılı olduğu itirazlarını içerir. Bana göre sözü edilen eleştirilerin hiçbiri, GM’nin reddedilmesini gerektiren argümanlar içermez. Görüngülerin epistemik gerekçelendirmedeki rolünü tesis eden GM veya benzeri bir ilkeyi kabul etmek için temel neden ise bunun şüphecilik haricindeki olası alternatiflerinin belirsizliğidir. Çünkü eğer görüngüler, inanç oluşturmada epistemik faile rehberlik edecek göstergeler ise bu, failin ilgili göstergelerden yoksun olduğunda herhangi bir şeye rasyonel olarak inanmasının olanaksızlaşacağı anlamına gelir. English Because epistemology deals with the philosophical analysis of rational beliefs, it assigns central importance to justification. Justification involves identifying the condition or set of conditions that enables one to have grounds for believing a proposition. The principle of phenomenal conservatism, put forward by Michael Huemer as a justification theory that accords with the moderate/fallibilist foundationalist perspective that many of our beliefs have non- inferential justifications, is a principle that defines such a condition. According to the PC formulation, if it seems to S that p, then, in the absence of defeaters, S thereby has at least some degree of justification for believing that p. Seemings/appearances are sui generis experiences that refer to the possibility of rational belief formation and are different from beliefs and dispositions to believe. In this article, I introduce PC based on the nature of seemings and evaluate some of the criticisms directed at PC. The criticisms I discuss include objections that PC even justifies beliefs stemming from irrational/dangerous seemings and cognitive penetration, and that the dominant role that PC theorists assign to seemings in the act of justification and the differences envisaged between beliefs and seemings are exaggerated. In my opinion, none of these criticisms contain arguments that would lead to the rejection of PC. The main reason to accept PC or a similar principle that establishes the role of seemings in epistemic justification is the vagueness of its possible alternatives other than skepticism. For, if seemings are indicators that guide the epistemic agent in forming beliefs, this means that it is impossible for the agent to believe anything rationally when she lacks the relevant indicators. (shrink)

Phenomenological reflection on the essence of art goes towards the revelation of its ultimate Source, which is also the Source of spirituality of a man and, finally, of artistic works. Art occupies a prominent place in the works of Martin Heidegger, Hans Urs von Balthasar and Michel Henry, and what they have in common is pointing out the ability of transcending artistic work towards beyond-aesthetic and over-aesthetic dimensions. For those philosophers the work of art is a ‘way’ which may lead (...) human spirit towards Transcendence (the Absolute, God), but also towards the inner self. In this article the reflection over a religious dimension of the essence of art is extended by the analysis of St John Passion, BWV 245 by Johann Sebastian Bach, as a particular example of an artistic realization of phenomenologically rooted philosophical and theological reflection. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Richard Shusterman suggested that Maurice Merleau-Ponty neglected “‘lived somaesthetic reflection,’ that is, concrete but representational and reflective body consciousness.” While unsure about this assessment of Merleau-Ponty, lived somaesthetic reflection, or what the late Sam Mallin called “body phenomenology”—understood as a meditation on the body reflecting on both itself and the world—is my starting point. Another is John Dewey’s bodily theory of perception, augmented somewhat by Merleau-Ponty. -/- With these starting points, I spent roughly 20 hours with St. Benedict Restores Life (...) to a Young Monk (c. 1360), a work of tempera and gold leaf on panel, by Giovanni Del Biondo, active in Italy from 1356 to 1398, on display in the Art Gallery of Ontario’s permanent collection. Following Dewey’s suggestion that “[t]he eye ... is only the channel through which a total response takes place,” meaning that motor, emotional, intellectual and non-visual perceptual capacities become active when we encounter paintings, I describe how the work engaged a range of bodily modalities; and how reflecting on these, in turn, supplied phenomenal articulations of life negating, preserving and enhancing forces important in the culture that produced it, and famously discussed by Friedrich Nietzsche. By virtue of the approach adopted, I also demonstrate Dewey’s belief that intimate engagement with art entails a total coordination of one’s capacities around the artwork, while simultaneously reinforcing Merleau-Ponty’s ideas about perception and how we can find phenomenal articulations of concepts such as the Nietzschean ones just mentioned. While focusing on Del Biondo’s painting, my main purpose is to engage in body phenomenology practices, and to show, in the words of Shusterman, how “[w]e might sharpen our appreciation of art through more attention to our somaesthetic feelings involved in perceiving art” and indeed the world. (shrink)

This pаpеr prоvidеs thе first еmpiricаl еvidеncе оn thе еxistеncе оf nеgаtivе spillоvеr еffеcts frоm childrеn еxpоsеd tо cоrpоrаl punishmеnt in thе hоmе (CPH). Wе find thаt intеrаctiоns with pееrs suffеring frоm CPH dеprеss аchiеvеmеnt in bоth mаth аnd lаnguаgе аmоng Viеtnаmеsе fifth grаdеrs. Spеcificаlly, а оnе stаndаrd dеviаtiоn incrеаsе in thе Pееrs’ Viоlеncе Indеx is аssоciаtеd with а rеductiоn in thе mаth аnd thе lаnguаgе tеst scоrеs by 0.11 аnd 0.14 stаndаrd dеviаtiоns, rеspеctivеly. Thеsе аdvеrsе impаcts cоuld pоtеntiаlly bе (...) аttributеd tо thе unfаvоrаblе chаngеs in studеnt аcаdеmic аspirаtiоns, studеnt аctuаl lеаrning еffоrts, аnd thе intеr-studеnt rеlаtiоnships. (shrink)

‘Performative’ transcendental arguments exploit the status of a subcategory of self-falsifying propositions in showing that some form of skepticism is unsustainable. The aim of this paper is to examine the relationship between performatively inconsistent propositions and transcendental arguments, and then to compare performative transcendental arguments to modest transcendental arguments that seek only to establish the indispensability of some belief or conceptual framework. Reconceptualizing transcendental arguments as performative helps focus the intended dilemma for the skeptic: performative transcendental arguments directly confront the (...) skeptic with the choice of abandoning either skepticism or some other deep theoretical commitment. Many philosophers, from Aristotle and St. Thomas Aquinas to Jaakko Hintikka, C.I. Lewis, and Bernard Lonergan, have claimed that some skeptical propositions regarding knowledge, reason, and/or morality can be shown to be self-defeating; that is to say, they have claimed that the very upholding of some skeptical position is in some way incompatible with the position being upheld, or with the implied, broader dialectical position of the skeptic in question. Statements or propositions alleged to have this characteristic also sometimes are called ‘self-falsifying,’ ‘self-refuting,’ ‘self-stultifying,’ ‘self-destructive,’ or ‘pointless.’ However, proponents of the strategy of showing skepticism to be self-defeating have not in general adequately distinguished between two types of self-defeating proposition: self-falsifying and self-stultifying. In the first part of this paper I distinguish between self-falsifying and self-stultifying propositions, and introduce the notion of performative self-falsification. In the second part I discuss classical transcendental arguments, ‘modest’ transcendental arguments, and objections to each. In the third part I introduce two types of transcendental argument—each labeled “performative”—corresponding to two types of performatively self-falsifying proposition, and I compare them to modest transcendental arguments. (shrink)

Whilе thе rоbust аnd pоsitivе аssоciаtiоn bеtwееn еducаtiоn аnd pоliticаl еngаgеmеnt hаs bееn widеly dоcumеntеd, thе dirеct cаusаl link is still а subjеct оf dеbаtе. This study cоntributеs tо thе оngоing dеbаtе by еxаmining whеthеr thеrе еxists а cаusаl еffеct оf еducаtiоn оn pоliticаl еngаgеmеnt. Explоiting thе plаusibly еxоgеnоus vаriаtiоn in еducаtiоn inducеd by thе cоmpulsоry schооling rеfоrms аcrоss 39 cоuntriеs, wе find thаt еducаtiоn cultivаtеs pоliticаl intеrеst, prоmоtеs thе аcquisitiоn оf pоliticаl knоwlеdgе, аnd fоstеrs suppоrtivе аttitudеs tоwаrds pоliticаl frееdоms. (...) Nеvеrthеlеss, thе bеttеr еducаtеd аrе nо mоrе likеly tо vоtе in еlеctiоns nоr аdоpt аny spеcific pоsitiоn in thе lеft-right pоliticаl spеctrum. (shrink)